De Stichting Vrije Recreatie bestaat al 50 jaar en de beurzen kennen dan ook een rijke historie. Onze secretaris Leo Kloosterman is één van de bedenkers en voor velen een 'bekend gezicht' op de beurzen. Middels onderstaande tekst neemt hij u mee naar het ontstaan en de groei van de beurzen. 

SVR timmert al ruim 50 jaar aan de weg...en hoe!

Van simpele advertentie tot massale vakantiebeurzen.

Het begon met een simpele advertentie, waarin ene W.T.v.d.Berg aanbood: “Gratis gelegenheid voor het plaatsen van caravans of tenten”, want “Er moet meer vrijheid en concurrentie komen in de recreatiesector.”

Recreërend Nederland schudde op z’n grondvesten. Koppen in de krant, pro en contra, van ”Vrije recreatie-boer geniet belangstelling” tot “Witte boeren geen enkele kans geven.” Voer voor het SVR-bestuur om van zich te laten horen via de pers, op vakantiebeurzen, in vergaderingen met gemeenten, provincies, kampeerraad etc. De pers kon daarop niet anders dan publiceren “Stichting Vrije Recreatie blijft vrij kamperen nastreven!”

Zo timmerden we aan de weg, liepen zelfs al met het idee een radiozender te beginnen (de SVR telde daar immers al snel het benodigde aantal van 50.000 leden/donateurs voor); maar neen, die utopie hebben we maar snel gelaten tot wat-ie was. We hadden meer ijzers in het vuur.

Jaarlijks bespraken we met de provinciale SVR-werkgroepen de zaken die het kamperen bij de boer betroffen en een daarvan was natuurlijk ‘hoe maken we de recreant warm voor onze campings?’ Het antwoord was al gauw gevonden: ‘de vergaderingen ook toegankelijk maken voor de donateurs’ en in 1988 organiseerden we in Norg, Deurne, Etten-Leur, Abcoude en Otterlo de eerste voorlichtingsdagen over vrij kamperen. Bijeenkomsten met een beursachtige aanpak. Gratis en bestemd voor zowel de kampeerboer als de donateur.